Alles is een project! Het hele leven is een project: je start met leven en het eindigt ook. Er is een begin en een eindpunt.
In mijn studie tijd zei ik ooit eens tegen een vriendin; “Je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood. Jij zult jouw leven toch zelf moeten leven. Uiteraard met hulp van mensen om je heen, maar je moet het toch zelf doen!”
ZELLUF DOEN, weet je nog dat jij dat als kind zei of dat jouw eigen kinderen dat nu zeggen? “Ikke zelluf doen”. Daar is in wezen niets aan veranderd nu je volwassen bent.
Waarom is het dan nu zo moeilijk om iets voor jezelf te doen of te willen omdat jij dat zelluf wilt??
Ik geloof dat dit echt een soort ziekte is die zich nu verspreid, alleen maar productiever zijn, meer moeten doen in minder tijd. En met minder mensen zo veel mogelijk werk verzetten. Waarom in hemelsnaam? Wie heeft daar wat aan? Jij in ieder geval niet veel.
Alhoewel, wellicht krijg je daar een enorme kick van. Dat kan 😉, lekker in die rush blijven leven en doorgaan zou ik zeggen.
Vandaag vertelde een mede ondernemer, in het pand waar ik een kantoor huur, dat zij dit weekend vernam dat een klant van haar plotseling was overleden. Klaar over en uit.
En bij haar kwam dit nieuws enorm binnen. Ze vroeg zich af: “Waar in vredesnaam ben ik mee bezig?” Voor wie ben ik zo hard aan het werk, dat ik niet eens de tijd neem om te lunchen, lekker te kletsen met mijn collega ondernemers, even een fijne wandeling te maken. Ik ben alleen maar bezig met dit moet nog, dit moet nog, dit moet nog”.
Het net als de laatste dagen voordat je vakantie gaat; even nog dit afmaken, even nog die mailen even nog een overdracht. En oh ja ik wil eigenlijk ook nog mijn tas rustig inpakken, de boodschappen doen, het huis poesten en weet ik wat nog allemaal er voor een vakantie gedaan moet worden.
Ik had dit gevoel van moeten, ook voordat wij op vakantie gingen. En op de vraag van wat wil ik het liefste nu doen, kwam het antwoord vanuit mijzelf; lekker vakantie voorpret hebben. Dus alles wat ik dacht te moeten doen, heb ik goed bekeken, prioriteiten gegeven en dat wat prioriteit 1 had, afgehandeld. De rest kon ook wel na mijn vakantie. Wat een verademing! Heerlijk dat ik me die vakantie voorpret nu echt kon voelen.
En het resultaat van mijn keuze? Ontspannen en blij op vakantie! En goed voorbereide, ingepakte koffer en kratten met boodschappen konden zo de camper worden ingeschoven.
Ik was zo blij met het weer mijn regie weer terugnemen en doen wat ik EIGENLIJK wilde doen. Wat ik eigenlijk ZELLUF wilde doen!